: در اولین سالگرد شهادت جانباز اهل قلم
، حاج حسن لاوری، یاد می‌کنیم از مردی که در زمانه خویش زیست و هرگز از مسئولیت تاریخی خود غافل نشد. نوجوانی‌اش با فعالیت‌های انقلابی آغاز شد، جوانی‌اش با اسلحه در دست و دفاع از مام میهن در برابر رژیم بعثی صدام ادامه یافت، و پس از جنگ، قلم را به دست گرفت تا برای توسعه ایران و به‌ویژه استان بوشهر تلاش کند.

حاجی لاوری نه اهل تملق بود و نه از دایره انصاف خارج می‌شد. قلبی به بزرگی ایران داشت، هرچند گاه رفیقان طماع به ناحق از این قلب مهربان سهم‌خواهی می‌کردند. او بهتر از همه زرنگی‌ها را می‌شناخت، اما بزرگی‌اش در گذشتن بود؛ تا صبحی روشن بر فراز دریای خلیج فارس بوشهر طلوع کند.
با وجود آنکه استانداران هم‌سوی سلیقه سیاسی مسئولیت‌های حاکمیتی به او پیشنهاد می‌کردند، حاجی لاوری، تنها دغدغه توسعه استان را داشت و می‌گفت: «به‌جای من، میدان را به دیگران بدهید؛ من با نشریه نصیر به استان خدمت می‌کنم.»

روحش شاد و یادش همیشه مانا.
اسماعیل یاسینی