احمدعربزاده✍️✍️✍️

این نه یک تحلیل اقتصادی، بلکه فریاد جمعی است که در مقابل تورم سه‌رقمی و سقوط ارزش پول ملی، با افزایش سرسام‌آور قیمت انرژی مواجه شده است. زمانی که سفره مردم روز به روز کوچک‌تر می‌شود و سبد معیشت تهی می‌گردد، هرگونه افزایش قیمت انرژی، به ویژه بنزین، نه یک “سیاست اصلاحی” بلکه آخرین تیر رها شده بر پیکر ملت درمانده است.
در شرایطی که شاخص‌های کلان اقتصادی نشان از فروپاشی ساختاری دارد، و مردم از طریق پس‌اندازهای ناچیز یا درآمد ثابت ماهانه در حال مبارزه برای بقا هستند، تصمیم‌گرفته شده در مورد قیمت سوخت، نه تنها یک مسئله‌ی صرفاً مالی نیست، بلکه یک آزمون اخلاقی و یک سنجش از میزان تعهد حکومت به اصول عدالت اجتماعی است. افزایش قیمت بنزین در این برهه حساس، نه تنها معیشت خانوارها را هدف قرار می‌دهد، بلکه مستقیمااعتمادعمومی را همواره به مدیریت ناکارامداقتصادی کشورنابودمیسازد.
وامافشار اقتصادی اعمال شده بر مردم، هنگامی زجرآورتر می‌شود که مشاهده شود این اصلاحات
قیمتی، همواره و به طور مشخص، شامل حال “پنج درصد آقازاده و صاحبان رانت” نمی‌شود. این ریاکاری اقتصادی، بزرگترین عامل سرخوردگی اجتماعی است؛