✍️ محمد غمخوار

رقص ما هم تم غم دارد
🔷️ آیا تاکنون عروس غمگینی دیده اید ؟ عروسان خون بس !!نه مهريه دارند و نه از ارث سهمي مي برند، نه نكاح شان به اختيار خودشان است و نه طلاق شان، آنها مايملك خانواده همسر خود هستند، آنها خونبهاي خطا و جرم ديگري، آنها قربانيان هميشگي يك سنت شبه منسوخ هستند و اشک ریزان و همزمان پای کوبان به خانه بخت می‌روند. لباس سفید بر تن می‌کنند در حالی که هاله ای از غم و غصه وجودشان را میخراشد و می‌تراشد .

✅ ظاهرا همه ما یا کثیری از ما عروسان خون بس شده ایم .️ میخندیم اما شاد نیستیم .میرقصیم اما فقط انگار دست و پایی تکان می‌دهیم و درون ما غوغایی از غم و غصه و درد است .نکاحمان اجباری است با انتخاباتی کم رمق و بدون شوق و ذوق .از ارث محروم هستیم و منابع کشور تقدیم رانت خواران و آقازاده ها میشود .از توسعه و عمران و آبادی محروم شده ایم و هنوز هستند آدمیانی که در کپر درس می‌خوانند و در حلبی آباد زندگی می‌کنند و این است سرنوشت ملتی که روزگاری شاد بودند و آواز می‌خواندند.

رقص ما هم همزمان میشود با افکاری مغشوش از مکانیسم ماشه و دلار و قرض و بدهی و وام و تروئیکای اروپایی و تورم و اونس طلا و نان شب و مخارج تحصیل فرزندان و گرانی گوشت و تخم مرغ و بمباران و نه جنگ و نه صلح و سخنرانی های وخبرهای دلهره آور و رسایی و ثابتی و جبلی و جلیلی و حسین شریعتمداری و کیهان به جای آرامش، اضطراب می آورند. غبار غم همراه می شود. این رقص و خوشی لحظه ای .
آری رقص ما هم بوی غم دارد مثل رویاهایمان که دفنشان کرده ایم .

🔷 شاید ️آیندگان با مطالعه شیوه زندگی ما خواهند نوشت: مردمی بی تصمیم و بلاتکلیف در حاشیه جهان پیرامونی خویش که خیلی گران زندگی میکردند، بسیار ارزان مصرف می شدند و بی قیمت می مُردند.
شاید حرف زیبا را آتشی در یک جای زمین با مدادی کوتاه نوشته است .آنجا که می‌گوید

‏**خانه‌ات سرد است؟ ‏خورشیدی در پاکت می‌گذارم و ‏برایت پست می‌کنم ‏ستارۀ کوچکی در کلمه‌ای بگذار و ‏به آسمانم روانه کن؛ ‏بسیار تاریکم ‏**