جواب مسئولین به  نقد کننده: واگذارت می کنم  به پیر و پیغمبر __ قبل از ورود به موضوع این گزارش خبری، به اطلاع برسانم که متأسفانه  در سالهای اخیر،اکثر مسئولین ما هیچ نقدی را نمی پذیرند و نقاد را دشمن خونی و شماره یک خود می دانند و به نظر می رسد  تشنه« به به و […]

جواب مسئولین به  نقد کننده:
واگذارت می کنم  به پیر و پیغمبر
__
قبل از ورود به موضوع این گزارش خبری، به اطلاع برسانم که متأسفانه  در سالهای اخیر،اکثر مسئولین ما هیچ نقدی را نمی پذیرند و نقاد را دشمن خونی و شماره یک خود می دانند و به نظر می رسد  تشنه« به به و چه چه» هستند. انتظار می رفت در دولتی که با شعار «وفاق» آمده مسئولین بالا دستی نسبت به رفتار آنها واکنش نشان دهند که این هم شاهد نیستیم.
البته اگر جانب انصاف رعایت نمایم:
در مطالبی که در نقد مسئول یا دستگاهی نوشته ام، مسئول اداره با تماس و یا دعوت از بنده نه تنها از نقد تقدیر نموده بلکه مطلب ما را به قول خودش بر دیده نهاده و اظهار داشته که شما با این مطلب باعث شده اید که ما منبعد نسبت به عملکرد خود و نظارت بر همکاران دقت عمل بیشتری داشته باشیم.
که جا دارد از چنین فردی به نیکی یاد شود.
محض اطلاع:
با توجه به تجربه بیش از چهار دهه در رسانه،  به خوبی بیاد دارم،
  در دولتهای سابق که ما مطلب می نوشتیم یا نقد می کردیم، بعد از نوشتن و انتشارمطلب، یا از طرف مجموعه و روابط عمومی دستگاه مربوطه جوابیه دریافت می شد و برابر قانون ما می باید عین جوابیه را منتشر نمائیم، یا اینکه از ما دعوت می نمودند و با توجیه عملکرد در دفتر خود،ما را مجاب می نمودند تا در گزارش بعدی از تصحیح مطلب بنویسیم، ولی الان و در این سالها تا مطلبی به غیر از تعریف و تمجید نوشته شود، تلفن گله، گلایه ها، واگذاری خبرنگار به خدا، قرآن ،  آه، ناله و نفرین.
البته مواردی از تهدید هم بوده که
در جوابشان گفته ام:
گر ما از سر بریده می ترسیدیم
در مجلس عاشقان نمی رقصیدیم
____
بارها حضوری و تلفنی به دوستانی و مجموعه ایی که نقدشان نموده ام گفته ام: بزرگوار
به خدا این طور که فکر می کنید نیست،  ما دوست دار شما و مجموعه کاری شما هستیم،
چرا برداشت شما از نقد، مچ گیری است
خبرنگار نقاد، همچون آزمایشگاه (لابراتوار) پزشکی است و شما را چکاب می نماید و نوع بیماری را به شما می گوید تا با رعایت موارد، کارتان به پزشک متخصص و اتاق عمل کشیده نشود وگرنه در بحث دمکراسی رسانه ایی در همه جای دنیا، نقادان و قلم بدستانی که نقد مسئول و مجموعه ایی می نمایند به عنوان رکن چهارم دمکراسی می شناسند و مورد تحسین و تکریم قرار می گیرند.
امیدوارم مسئولین ما هم به این بلوغ فکری و رسانه ایی برسند تا اینگونه با قلم به دستی که بدون هیچ چشمداشتی در باز کردن مسیر توسعه و پیشرفت جامعه قلم می زند مورد بازخواست و آه نفرین واگذاری به جد، پیر و پیغمبر قرار نگیرد. 
به امید آن روز
نیمه آذر ماه 1404
الهی به امید تو
خبرنگار آبدان دانش