نصیربوشهر – مجتبی خرم آبادی بندر گناوه: تلاش های خالصانه و پیگیری های مجدانه و مردمداری ذاتی دکتر احمد محمد زاده استاندار بوشهر بر همگان هویداست.از بازدیدهای سرزده به مناطق استان از شمال و جنوب،شرق و غرب تا ایجاد دیپلماسی اداری بین سازمان ها و دوایر دولتی برای ایجاد هماهنگی جهت تسریع در رسیدن […]
نصیربوشهر – مجتبی خرم آبادی بندر گناوه:
تلاش های خالصانه و پیگیری های مجدانه و مردمداری ذاتی دکتر احمد محمد زاده استاندار بوشهر بر همگان هویداست.از بازدیدهای سرزده به مناطق استان از شمال و جنوب،شرق و غرب تا ایجاد دیپلماسی اداری بین سازمان ها و دوایر دولتی برای ایجاد هماهنگی جهت تسریع در رسیدن به اهداف طراحی شده را شاهد هستیم .چنین رفتار سازمانی برگرفته از مدیریت انقلابی نگاه های جامعه را به تحول و توسعه استان امیدوار کرده است.اما در این میان متاسفانه شاهد امتداد مدیریت مدیرانی هستیم که نه در دولت قبل شایسته تصدی صندلی خدمت و نه امتدادشان در این دولت می تواند باری از دوش ملت بردارد.بدون شک شایستگی خدمت به مردم برازنده مدیرانی است که تعهد،تخصص و تحول گرا باشند نه مدیرانی که محصول سهام سیاسی احزاب و باندهای سیاسی هستند.باعث تاسف است که افرادی که اسیر داس و درفش باند بازیهای سیاسی شدند به گوشه ای به تماشای پخمگی مدیرانی بودند که بیشتر از خدمت به مردم به بله قربان گویی مدیران بالا دستی خویش و گذران روزمرگی مشغول بودند.باید پرسید مدیری که چندین سال نه در کسب اعتبار و تخصیص بودجه برای اداره خویش موفق بوده و همیشه صدقه سر فلان نهاد اداری به جهت تخصیص تجهیزات و مساعده های مالی برای خود بیلان کاری زده اند چگونه همچنان بر کرسی ریاست نشسته اند؟چگونه مدیری که نه در اوج دغدغه مردم خود را کنار مردم و برای مردم وقت کی گذارد و در بی تفاوتی او شاهد هر که به هر کی شدن ها هستیم و به راحتی مردم سرکیسه می شوند یا سرگردان به تداوم مدیریت خویش مشغول است؟چگونه رییس بی تفاوت فلان اداره مهم با ماشین پلاک دولتی همراه با خانواده در ساعات غیر اداری تردد می کند و در اوج بی هنری و بی مدیریتی سرمایه ها به شهرهای دیگر گسیل پیدا می کند شایسته ادامه حضور است؟این مردم تا کی باید شاهد چنین مدیرانی باشند؟تداوم حضور این مدیران جز کمای توسعه و تحول و مرگ آرزوهای جوانان و کندی رسیدن به حل مطالبات مردم چه می تواند باشد؟این مدیران بخش اعظمی از سرعت و کیفیت دولت مستقر و استاندار به عنوان نماینده عالی آن در استان را برای رسیدن به آرمان مطلوب که همانا خدمت به ملت و حل معضلات و مطالبات به چالش می کشد.مدیریت انقلابی و جهادی مدیرانی از جنس خود را می طلبد.افرادی از جنس حاج احمد محمدی زاده ،کسی که نه پسوند سردار و نه دکتر هرگز او را از مردم جدا نساخته که اکنون حاج احمد عزیز همین مردم برای حتی نسل جوان شده است. پس از معرفی چالش اول که تداوم مدیران بی تفاوت و بی کارنامه در اجرای سیاستهای دولت برای حل مطالبات مردم به موضوع روز که دغدغه همیشگی مردم و اولویت مهم دولت حاکم برای حل آن یعنی مسکن می پردازیم که متاسفانه برخی رفتارهای مدیران قدیم و جدید به چالشی برای رسیدن به حل معضل تبدیل شده است.حاج احمد عزیز استاندار مردمی و پیگیر خویش می داند نظام جمهوری اسلامی پیچ های جدیدی را تجربه می کند.او خود شاهد بود که مادرانی پسران نوجوان خویش را با سربند یازهرا به جنگ با دژخیم صدام و حامیانش فرستادند،خود جنگ را تجربه و شاهد شهادت عزیزان همراهش بوده است و هنوز در دیدارهایش از هر شهر بر سر مزار مطهر رفیقان شهیدش می نشیند و بر قبور آنها بوسه می زند،او خود می داند نو داماد از پای سفره عقد به پا خواست و به سنگر جبهه رسید تا از ناموس و وطن و مکتب خویش دفاع کند،حاج احمد خود واقف است این مردم چگونه در جنگ اقتصادی مقاومت کرده و هرگز از آرمان های انقلاب و امام دست نکشیدند و بر عهدی که با امام خویش بسته اند ایستاده اند،حال آیا سزاست در حالی که همین مردم ،فرزندان همین مردم مقاوم و مظلوم اما متعهد و معتقد به امام و رهبری برای زیستن خویش زیر بار اجاره بهای سنگین کمرشان را خم کند و در به در آلونکی برای زندگی باشند؟نقل است که مدیرکل شهرسازی از مقاومت برخی مدیران و سازمان ها برای واگذاری زمین جهت نهضت ملی مسکن سخن گفته است.اگر این نقل به مضمون صحت داشته باشد حق این مردم مقاوم و صبور و مظلوم ،مقاومت مدیران در برابر آنها نیست.چنین مدیرانی بیشتر غضب جایگاه شایستگان کرده اند و شایسته خدمت به مردم نیستند و بدون درنگ حتی اگر مهر حکم آنها خشک نشده باشد باید برکنار شوند.حاج احمد استاندار بوشهر با استان بیگانه نیست .خود زاده همین استان است.لیک خود از اشاره های نگارنده متوجه وجود املاک مورد اشاره می شوند.چرا باید ملک محصور شده فلان اداره که سالهاست بی هدف فقط دیوارکشی شده است به عنوان زمینی برای مسکن جوانان قرار نگیرد؟چرا زمینی فلان نهاد اداری که نه برای امور فرهنگی و مذهبی استفاده می شود و نه تاکنون استفاده دیگر شده به عنوان مسکن محرومان قرار نمی گیرد؟چرا زمینی که به تنهایی زیر بنای لازم را برای مسکن سیصد نفر را دارد و بلا استفاده رها شده است برای مسکن مردم قرار نمی گیرد؟چرا ملک فلان اداره که سالی یک بار درب آن باز نمی شود برای استفاده مردم مستاجر مستضعف قرار نمی گیرد؟چرا باید اداره ای که به زور تعداد پرسنلش هشت نفر تا ده نفر می شود ملکی چند هزار متری داشته باشد و مازاد این املاک در اختیار مردم فاقد مسکن قرار نگیرد؟استاندار مردمی قاطع و پیگیر نیک می داند برای ساخت مسکن برای محرومان و زوج های جوان مشکلی به نام زمین وجود ندارد اما لازم است در طرحی ضربتی تمامی مدیران سازمان ها را نسبت به اعلام املاک خویش ظرف ۷۲ساعت به ایشان و تشکیل کارگروهی برای واگذاری املاک مازاد برای ساخت مسکن برای محرومان تشکیل و مدیرانی که در برابر واگذاری و تخصیص املاک مازاد اداری مقاومت می کنند به دلیل مقاومت در برابر مطالبات به حق مردم مقاوم و متعهد به آرمان های امام و انقلاب برکنار نماید.آری برای تسریع در رسیدگی به مطالبات جامعه باید مدیران از جنس مردم همچون حاج احمد محمد زاده،سردار صفری ها در کنار او باشند وگرنه مدیران غیر همطراز با مدیریت انقلابی و جهادی بیشتر به تن خشک شاخ گل شبیه هستندو «ازتن خشک شاخ گل توقع جوانه نیست»
- نویسنده : مجتبی خرم آبادی
- منبع خبر : نصیر بوشهر
Thursday, 11 September , 2025