روایت‌های نصفه‌ونیمه از برجام و مرگ اعتماد عمومی غلامرضا نظربلند در یادداشتی با عنوان «روایت‌های نصفه‌ونیمه از برجام و مرگ اعتماد عمومی» به انتقاد از تفسیرها و روایت‌های جناحی درباره برجام پرداخت و آن را «یکی از بدخیم‌ترین مصادیق جنگ روایت‌ها» دانست. او در این یادداشت می‌نویسد: «هیچ‌یک از راویان این قرارداد، اعم از دست‌اندرکاران […]

روایت‌های نصفه‌ونیمه از برجام و مرگ اعتماد عمومی

غلامرضا نظربلند در یادداشتی با عنوان «روایت‌های نصفه‌ونیمه از برجام و مرگ اعتماد عمومی» به انتقاد از تفسیرها و روایت‌های جناحی درباره برجام پرداخت و آن را «یکی از بدخیم‌ترین مصادیق جنگ روایت‌ها» دانست.
او در این یادداشت می‌نویسد: «هیچ‌یک از راویان این قرارداد، اعم از دست‌اندرکاران یا مخالفان، تمام داستان را روایت نمی‌کنند و هرکدام تنها بخشی را بازمی‌گویند که با گرایش یا منافع‌شان سازگار است.» نظربلند این رفتار را نوعی «نصفه‌گویی حقیقت» توصیف کرده و تأکید می‌کند: «گفتن نصف حقیقت بدترین دروغ‌گویی است؛ زیرا بخشی از حقیقت را با خود دارد و همین باعث گمراهی افکار عمومی می‌شود.»
به گفته او، پیامد چنین روایت‌های ناقصی طی یک دهه گذشته «از بین رفتن اعتماد عمومی، هدررفت انرژی مسئولان و تحمیل خسارت‌های جانی و مالی بر کشور» بوده است. وی ریشه اصلی این مشکل را در «ضعف فرهنگی و سیاست‌زدگی» دانسته و نوشته است: «اگر روایت‌ها کامل و بدون سانسور ارائه می‌شد، به این اندازه به کشور و مردم آن جفا نمی‌شد.»
نظربلند در پایان یادداشت خود، با اشاره به شکست مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا و اقدامات خصمانه اسرائیل، این وضعیت را «ادامه همان روایتگری‌های ناقص و هزینه‌زا» توصیف کرده و نتیجه آن را «داغ‌های سنگین بر پیکر کشور» دانسته است.
شرق