مشاور روحانی به شریعتمداری کیهان : هیچ ملتی با ناسزا گفتن به عقلانیت، صاحب قدرت نشده است / از چیزی دفاع می‌کنید که بازتولید نفرت، کینه و شکست است

حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور در دولت روحانی در واکنش به مطلب کیهان که نوشته بود او مثل “نوکر خانه زاد کدخدای آمریکایی” است متنی را برای مدیر مسوول این روزنامه (حسین شریعتمداری) ارسال کرد. کیهان در واکنش به پیشنهاد ابوطالبی برای مذاکرات پزشکیان با ترامپ، این گونه نوشته بود.

حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور در دولت روحانی، در واکنش به خبر ویژه روز سه‌شنبه کیهان نوشت: اگر به جای خشم ورزیدن، اندکی تاریخ می‌خواندید، درمی‌یافتید که هیچ ملتی با ناسزا گفتن به عقلانیت، صاحب قدرت نشده است. آن‌که از گفت‌وگو می‌ترسد، نه از سر ایمان، بلکه از بیم فروپاشیِ دنیایی است که بر توهّم خود بنا کرده است.

حمید ابوطالبی، خطاب به مدیرمسئول روزنامه کیهان نوشت: شما و روزنامه‌تان سال‌هاست به همین سیاق بر من می‌تازید؛ و از چیزی دفاع می‌کنید که نه نامش ایران و اسلام است و نه محصول عقل، بلکه بازتولید نفرت، کینه و شکست است. بی‌آنکه حتی یک‌بار بگویید: آیا همان سیاستی که امروز از آن دفاع می‌کنید، توانسته است ایران را از تحریم و انزوا، از سقوط ارزش پول و فرار سرمایه، از فقر، فساد و فرسایش امید نجات دهد؟ آیا با فریاد و هیاهو، با اتهام و توهین، برق نیروگاه‌ها روشن‌تر شده و آب شرب مردم زلال‌تر گشته است؟ آیا ثبات اقتصادی را می‌توان با شعار و هیجان و هیاهو ساخت؟

شما می‌گویید ریشه‌ مشکلات، اعتماد به مذاکره بوده است؛ اما نمی‌گویید با این بی‌اعتمادیِ مزمنِ شما، کشور به کجا رسیده است؟ چون نمی‌دانید که در روابط خارجی اصولاً چیزی به نام «اعتماد» وجود ندارد؛ و هر کشوری در پی منافع ملی خویش است- دور از جان جنابعالی! شما با همین منطق، برجام را سوزاندید، میز مذاکره را با هراس، دشنام و شعار تخریب کردید، و سپس چشم بر هم نهادید تا با کوررنگی نبینید چرا کشور منزوی است. شما می‌فرمایید دولت پزشکیان شش ماه مذاکره کرد و نتیجه نگرفت؛ این را باید جناب رئیس‌جمهور پاسخ دهد. اما پرسش من ساده‌تر است: وقتی مذاکره‌ای را با هراس، بی‌اختیار، برای اتلاف وقت و بدون پشتیبانی ملی آغاز می‌کنید، چه انتظاری از نتیجه دارید؟
ابوطالبی می‌افزاید: «وقتی نه هر تلاش برای تفاهم، که هر سخن در دفاع از تفاهم و گفت‌و‌گو و نجات کشور از بحران، با تهمتِ «نوکر خانه‌زاد کدخدا» از سوی شما سرکوب می‌شود، آیا جز ناکامی، چیزی باقی می‌ماند؟ و آنگاه که در مذاکره، به جای استدلال باید بیانیه خواند و مرغِ گفت‌و‌گو را تنها یک پا باشد، آیا جز بن‌بست و سرگردانی نصیب کشور خواهد شد؟»
عصر ایران